Gemaldegalerie Alte Meister i moja Top lista (post_81)

Gemaldegalerie Alte Meister

Gemaldegalerie Alte Meister
Dwa aniołki z tęczowymi skrzydłami wpatrzone w niebo, to detal obrazu Rafaela “The Sistine Madonna”, który prowadzi własne, odrębne już życie. Wydaje się bardziej znany w tym fragmencie niż w pełnym wymiarze. Podobnie jak w przypadku arii operowej, która wymknęła się z fabuły utworu i rozpoczyna samodzielną historię.
Witajcie we wspaniałej, fascynującej i wypełnionej licznymi dziełami sztuki Galerii Obrazów Starych Mistrzów w Dreźnie ( Gemaldegalerie Alte Meister), gdzie byłam w ostatnią sobotę i piszę absolutnie “na gorąco”. Jestem jeszcze w emocjach i wrażeniach tego dnia, próbuję uporządkować chaos moich myśli i ekscytacji obrazami, które zobaczyłam. Nie mogę pozbyć się tej przypadłości, jaką jest wręcz dziecięcy zachwyt, radość i zadowolenie z “upragnionej zabawki”. W moim przypadku to przekroczenie progu muzeum, galerii czy innej przestrzeni eksponującej wytwory ludzkiej, nieograniczonej wyobraźni.
Zainspirowana nowymi wyzwaniami i tematami podzielę się dzisiaj jedynie pierwszymi refleksjami, przede wszystkim dokonam subiektywnego przeglądu dzieł, tych według mnie najciekawszych, choć innych nie mniej intrygujących mogłabym wymienić o wiele więcej.
Niewątpliwie obrazem, który mnie “rzucił na kolana”, od którego nie mogłam oderwać wzroku to “Śpiąca Wenus” (1510) Giorgione i Tycjana.

Gemaldegalerie Alte Meister

Arcydzieło, wybitne i wyjątkowe!
Naga, śpiąca Wenus zawłada sercem i emocjami odbiorcy. Nie można nie ulec jej urokowi, zmysłowości i czystemu pięknu. Elegancka, naturalna, jakby od niechcenia poza młodej, pięknej i delikatnej Wenus przykuwa wzrok. Proporcjonalne, porcelanowe ciało. Lewa dłoń zasłaniająca wzgórek łonowy dodaje wdzięku i zachowuje tajemnicę kobiecości. Nie wszystko można pokazać. To niewielki fragment intymności. Uderza spokój i łagodność twarzy oderwanej od otaczającej rzeczywistości dziewczyny.
To ideał ! Nieosiągalny, odległy i poza czasem…
Czy do takiego pragniemy się nieudolnie zbliżyć?
Postać leżącej, będącej w objęciach Morfeusza kobiety, kontrastuje z ciemnobrunatną ziemią z lewej strony ( symbolizującej świat przyrody) czy geometrycznymi, kanciastymi zabudowaniami widocznymi po prawej stronie ( odzwierciedlających realne życie). Żaden z tych światów nie sięga do wyżyn sztuki, jej przekazu czy wartości…

Ledwo odetchnęłam po “Śpiącej Wenus” a przede mną dzieło równie niezwykłe, porywające, choć zupełnie w innej konwencji.
Każde spotkanie z obrazami Johannes’a Vermeera ( 1632-1675) to wydarzenie, święto dla każdego miłośnika sztuki. Przechodzący obojętnie koło obrazu ludzie, kompletnie nie zdawali sobie sprawy z tego, po co przyszli do muzeum. Irytowało mnie to nieco….
“Kobieta czytająca list przy otwartym oknie” ( Girl Reading a Letter at an Open Window) z 1635 roku, to obraz szczególny.

Gemaldegalerie Alte Meister

Vermeer zatrzymuje chwilę, w której młoda, ładna kobieta czyta list, trzyma go w dłoniach. Skoncentrowana na treści dla niej niewątpliwie istotnej. Nie wiem czy moje zdjęcie to pokazuje, ale w profilu twarzy widać ogromne emocje ukryte pod pozornym spokojem i równowagą. To majstersztyk! Jestem oszołomiona tym wyrazem twarzy. Próbuję wyobrazić sobie myśli i uczucia towarzyszące dziewczynie. Czuję przyspieszony rytm jej serca. Czy to wyznanie miłości, propozycja wspólnego szczęścia, pochwała wdzięków i urody? Czy na to czekała? Czy to chciała wreszcie przeczytać? Otwarte okno wpuszczające światło i powietrze daje nadzieję na zmianę życia, na nowe wyzwania i przeżycia. Promienie słoneczne odbijają się na ścianach pomieszczenia i zielonych, ciężkich kotarach ocieplają wnętrze, stanowią dobrą wróżbę. To początek czegoś wyjątkowego. List daje ukojenie…

Lorenzo Lotto (1480-1556) to artysta, którego portrety zawsze witam z radością. Także i tutaj w pięknej wizualizacji Matki Bożej w obrazie ” The Virgin and Child with the Young John the Babtist” z 1518 roku.

Gemaldegalerie Alte Meister

Trudno uwierzyć, że ten uzdolniony malarz był zapomniany przez 300 lat. Jak to możliwe? Delikatna, skoncentrowana na małym Chrystusie Maryja należy do wyjątkowych wizerunków. Ze spuszczonymi oczyma, regularnymi rysami twarzy unosi się w miłości do swego dziecka. Końcówkami palców przytrzymuje ramię Jezusa w geście zatroskania. Maleńki Jezus odwraca głowę w stronę równie małego Jana Chrzciciela, swą maleńką rączką dotyka policzków proroka. Wzruszające!

Ale nie na długo, bo oto kolejne spotkanie z następnym geniuszem, tak ściśle związanym z Florencją, symbolem toskańskiej sztuki. To Sandro Botticelli ( 1445-1510).
Nie muszę go przedstawiać. Rozpoznawalny z daleka, zachwycający i zawsze intrygujący, głównie w swej niewyobrażalnej szczegółowości. Jego obrazy zawierają tyle detali, iż każdemu z nich można się przyglądać godzinami. Nie dziwi mnie zatem publikowanie fragmentów jego dzieł, przede wszystkim wielkowymiarowych. To swoista kontemplacja szczegółu!

Gemaldegalerie Alte Meister

Obraz zatytułowany podobnie jak u Lotto “The Virgin and Child with the Young Saint John the Baptist” powstał w 1490/1500 roku. Tutaj Madonna przedstawiona zostaje jako młoda i delikatna kobieta. Z zamkniętymi oczyma trzyma Jezusa wpatrzonego w swą matkę i trzymającego prawą rączką jej szyi. Jan Chrzciciel ze złożonymi rękoma wbija wzrok w obie postaci z zachwytem i miłością. Przygląda się tej niezwykłej więzi, symbiozie pomiędzy matką i synem.

Nagle zaskoczenie. Nie kojarzę ani obrazu ani autora, ale dzieło mnie zachwyca. Wydaje się być nowoczesne i współczesne. Dlaczego znajduję je w Galerii Obrazów Starych Mistrzów? Nie dowierzam, obraz pochodzi z 1500 roku!
To “The Virgin at thr Annunciation”. Podpisany tajemniczym Ferrara. To prawdopodobnie Francesco del Cossa ( ok. 1435 – 1478) związany z miejscowością Ferrara w północnych Włoszech. Nie wiem czy byliście w tym mieście? Miałam szczęście zabawić tak niedługo. Urokliwe miejsce ze wspaniałymi zabytkami i muzeami.
To zupełnie inna koncepcja Zwiastowania. Maryja przedstawiona zostaje w pozycji siedzącej, z podkurczonymi nogami. W rękach trzyma książkę, jest skoncentrowana na czytaniu. Wiatr rozwiewa jej włosy, wydające się być w nieładzie. Z lewej strony pojawia się biały gołąb, symbol Ducha św. Odnosi się wrażenie, że ptak przemawia do ucha Matki Bożej, przekazuje jej Słowo Boże, zapowiedź jej przeznaczenia.
Fascynujące dzieło!

Gemaldegalerie Alte Meister

O odpoczynku nie ma mowy. Wciąż stykam się z mistrzami pędzla. Tym razem to Peter Paul Rubens (1577-1640). Moją uwagę przykuwa Obraz pt.” Batsheba at the Fountain” z 1635 roku.

Gemaldegalerie Alte Meister

Rubens przywołuje postać biblijnej postaci Batszeby, która swą urodą i wdziękiem podczas kąpieli oczarowała Dawida – króla Izraela. Nie mogąc oprzeć się jej walorom, spędza z nią noc. Owocem tego miłosnego upojenia będzie syn. Dawid przyczynia się do śmierci męża swojej kochanki i poślubia ją. Z tego związku rodzi się przyszły kolejny król Izraela – Salomon. Rubens zafascynowany bohaterką i jej historią w wielu obrazach podejmuje ten temat. Na obrazie powyżej zatrzymuje chwilę kąpieli Batszeby, kobiety silnej, obdarzonej cudownym mocnym ciałem i zmysłowym powabem…No i te piersi, jakby stworzone przez współczesnego chirurga plastycznego!

Nie może zabraknąć doskonałego mistrza Rembrandta (1606 – 1669) i jego słynnego obrazu “Rembrandt and Saskia in the Parable of the Prodical Son” z 1635 roku. Motyw syna marnotrawnego to stosunkowo popularny temat podejmowany przez twórców, także Rembrandta.
W obrazie poniżej uwaga artysty jest jednak skupiona na swoim autoportrecie, wizerunku razem z umiłowaną żoną Saskią. Oboje uchwyceni znienacka, odwracają głowy ku odbiorcy. Saskia spogląda dość poważnie, choć z lekkim uśmiechem. Rembrandt obejmuje w talii żonę, podkreślając swe uczucia i przywiązanie. Uśmiecha się szeroko pokazując radosny nastrój, o czym świadczy kielich trzymany w ręce, jakby przy kolejnym toaście. Przez niektórych badaczy w męskiej postaci upatrywano syna marnotrawnego, rozkoszującego się rozrywką i biesiadą, trwoniącego ojcowski majątek. Zgaszona, pełna tajemnicy kolorystyka. przywiązanie do szczegółu, nadaje obrazowi szczególny charakter.

Gemaldegalerie Alte Meister

W drezdeńskiej galerii spotykam również mego ulubionego artystę Pinturicchio ( 1456/60 – 1513). Czy pamiętacie jego niezapomniane freski zdobiące Apartamenty Akeksandra VII ( Rodrigo Borgia) w Pałacach Watykańskich? http://rennewmuzeum.blogspot.com/2015/07/sala-tajemnic-wiary-w-apartamentach.html
Mistrz detalu i szczegółu, perfekcyjnej kolorystyki. Na niewielkim obrazie zatytułowanym ” Portrait of a Boy” widzimy urodziwego młodzieńca na tle delikatnego, krajobrazu. Patrzy wprost na widza, bez zażenowania, z pewnością siebie, nawet z lekkim grymasem, jakby chciał w ten niewerbalny sposób wyrazić swoje niezadowolenie i dezaprobatę. Nadęte usta wyrażające ukrywaną złość zaróżowione policzki czy pełne wyrzutu oczy określają osobowość młodego chłopca.

Guido Reni (1575-1642) to malarz, którego wspominałam niejednokrotnie. Ciągle żałuję, że przyćmiony geniuszem Caravaggio nie może się w pełni zaprezentować widzowi. Zawsze mnie wprawia w dobry nastrój. Galeria w Dreźnie może poszczycić się dziełem zatytułowanym “Christ Wearing the Crown of Thorns” z lat 1636/37.

Gemaldegalerie Alte Meister

To obraz o tematyce religijnej i jego słynne “Ecce homo” powielane, odwzorowywane w malarstwie dewocyjnym do końca XIX wieku. Jezus w cierniowej koronie oplatającej głowę, ze wzrokiem wbitym w ziemię, zamyślony, refleksyjny przykuwa uwagę widza. Chrystus wie, że czeka go wypełnienie, spełnienie, zna swoją przyszłość. Guido Reni doskonale uchwyca ten moment samotności i wyciszenia. Skrzyżowane dłonie to gest pogodzenia się ze swoim losem, przyjęcia w pełni woli Boga Ojca…

Poniżej przykład tematu, który jest mi szczególnie bliski – motyw martwej natury. Willem Claesz Heda (1594-1680) – to artysta mi nieznany. Dociera do mnie w jednym momencie, jestem zachwycona. Już widzę te obrazy na ścianach mego mieszkania. Rewelacyjny i doskonały w odzwierciedlaniu zastawionych naczyniami i potrawami stołów. Używane przez niego farby laserunkowe dają niezwykle efekty, szczególnie na szkle.
Kiedy oglądam jego inne obrazy w internecie, zauważam powtarzalność niektórych naczyń, kielichów czy innych przedmiotów. Na myśl przychodzi mi Giorgio Morandi wykorzystujący podobny chwyt.

Gemaldegalerie Alte Meister

Oczywiście nie mogę nie zauważyć obrazu, chyba najsłynniejszego w Gemaldegalerie Alte Meister w Dreźnie ( choć odnalazłam tutaj tyle innych skarbów…).
To “The Sistine Madonna” geniusza – Rafaela (1483-1520). Dla tego obrazu tu przyjechałam, dla tego obrazu wstałam o szalonej 3.30 nad ranem w sobotę.
Ale to temat na kolejny post….

Gemaldegalerie Alte Meister

Renata Jocz
Renata Jocz

Pisałam bloga o sztuce od wielu lat, prowadzę równie profile o sztuce na Facebooku oraz Instagramie. Aktualnie zaprojektowałam stronę internetową o sztuce, na której mój blog będzie jednym z obszarów osobistej wypowiedzi. Uważam, a nawet jestem przekonana, że sztuka jest dla każdego, dla wszystkich, nie tylko dla wybranych, nie tylko dla erudytów. Dlatego chciałabym ułatwić Wam szukanie muzeów, galerii sztuki czy ciekawych artystycznych przestrzeni. Stąd pomysł na ogólnopolską wyszukiwarkę muzeów, galerii sztuki czy wystaw.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witaj na blogu Renne w Muzeum. Imię Renne to mój pseudonim artystyczny. Dlaczego w Muzeum? Bo kocham muzea sztuki i wystawy. Potrzebuję ich jak powietrze. Krótkie czy dalekie wyjazdy do muzeów są moim sposobem na życie…

MENU